بزیع بن موسیبزیع بن موسی، از غلات شیعه و شاگرد ابوالخطّاب اسدی بود که امام جعفرصادق (علیه‌السّلام) او را زندیق خواند. او سرانجام به سال ۱۴۶ ق درگذشت. ۱ - معرفی اجمالیبزیع بن موسی از غلات شیعه و شاگرد ابوالخطّاب اسدی بود. بزیع به پیامبری ابوالخطّاب، گواهی داد و ابوالخطّاب و یارانش، از بَزیع، بیزاری جُستند. امام جعفرصادق (علیه‌السّلام) او را زندیق (کافر) خواند؛ زیرا او همانند استادش، ابوالخطّاب اسدی، قائل به الوهیت امام صادق (علیه‌السّلام) بود. بزیع بن موسی شغل بافندگی داشت و به همین خاطر به او حائک (بافنده) می‌گفتند. پیروان او به "بزیعیه" معروفند. ۲ - پانویس
۳ - منبععبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۳۶۳. |